ABCalendar - Kalendarz imprez i wydarzen
wstęp    historia    przyroda    legendy    baza noclegowa   aktualności   partnerzy   

Przyroda

    Na południe od Karwi na pograniczu gmin Krokowa i Władysławowo znajdują się Karwieńskie i Bielawskie Błota. Malownicze łąki Karwieńskich Błot to pozostałość po osadnikach holenderskich przybyłych na te tereny około XVI wieku. Osuszyli oni podmokłe wówczas obszary, pozostawiając po sobie doskonały system melioracyjny.

Geneza Bielawskiego Błota sięga okresu atlantyckiego (ok. 6000 lat temu). Miejscowa ludność teren ten nazywa "Bielawą". Spośród tego typu ekosystemów jest obiektem najdalej wysuniętym na wschód w Europie. W naturalnej postaci centralna część bielawskiego kompleksu była wyniesionym w postaci kopuły, bezdrzewnym torfowiskiem wysokim. Duże powierzchnie porastał mszar wrzoścowy z torfowcami, wrzoścem bagiennym i wrzosem zwyczajnym. Obrzeża zajęte były zaroślami woskownicy europejskiej, a z czasem tereny te zaczęły porastać płatami boru bagiennego. Największe przekształcenia przyrody nastąpiły tu w okresie ostatnich 80 lat na skutek intensywnego odwadniania oraz przemysłowej eksploatacji torfu, a także przez pożary i sztuczne zalesienia.

Mimo zmian "Bielawa" nadal posiada wysokie walory przyrodnicze. Występuje tu szereg rzadkich gatunków flory: do osobliwości należy woskownica europejska i malina moroszka oraz fauny: m.in. żmija zygzakowata, żuraw, gronostaj, jenot, borsuk, sarna oraz sporadycznie łoś. Odnaleziono również ślady dawnego występowania żółwia błotnego. Obserwację krajobrazu można prowadzić z dwóch drewnianych platform ustawionych przez Zarząd NPK specjalnie dla potrzeb badaczy i miłośników przyrody.

Rezerwat "Woskownica Bielawskiego Błota":

Rezerwat o powierzchni 33 ha powstał w 1977 roku dla ochrony rzadkiego w Polsce gatunku o charakterze atlantyckim, jakim jest woskownica europejska. Skupisko tego gatunku należy do największych na Pomorzu i położone jest w południowo-zachodniej części Bielawskich Błot. Woskownica jest krzewem torfowiskowym o wysokości 1,5 m. Jej liście po potarciu wydzielają zapach zbliżony do lauru, jesienią przebarwiają się i opadają. Stanowiska woskownicy są zagrożone przez dynamicznie rozwijającą się na "Bielawie" brzozę.

Rezerwat "Moroszka Bielawskiego Błota":

Rezerwat o powierzchni 8,4 ha utworzony w 1977 roku dla ochrony rzadkiego gatunku borealno-arktycznego, będącego reliktem z okresu glacjalnego, jakim jest malina moroszka. Obecnie w warunkach naturalnych występuje w wilgotnych borach strefy borealnej oraz na torfowiskach tundry i lasotundry. Jest to niewielka krzewinka o charakterystycznych liściach, białych kwiatach i żółtych owocach. Przeszło 20 lat temu moroszka rosła w kilku zwartych skupiskach na terenie rezerwatu, obecnie gatunek ten pomyślnie rozprzestrzenił się także poza granice "Bielaw".

" Rezerwat "Zielone":

Rezerwat o powierzchni 17 ha utworzony w 1983 roku dla ochrony interesującego gatunku atlantyckiego, jakim jest wiciokrzew pomorski. Swoim sposobem wzrostu przypomina liany. Ma dwubarwne kwiaty o silnym, odurzającym zapachu. Są one zapylane przez motyle nocne z grupy zawisaków, które podczas lotu lub spijania nektaru przypominają kolibry. Sosny porośnięte wiciokrzewem sprawiają wrażenie baśniowych drzew okrytych pelerynami. W sąsiedztwie rezerwatu, w kompleksie leśnym położonym około 250 m na zachód, na stoku wzniesienia znajduje się objęty ochroną jako pomnik przyrody jeden z największych głazów na Pomorzu - zwany "Stojący" albo "Pogański Kamień", o obwodzie ponad 20 m i wysokości około 3,5 m.

   © 2007-2024 Projekt i wykonanie: StudioFX.biz